Mecnun Şiiri - Ümit Demir

' sen kara saçın, kara gözün
ne kadar da leyla'ya benzer
ben gözde yaş, elde hüzün
doğuştan mecnun'um, derbeder'

zaten korkutur beni hep sensizlik
kötü rüyalarıma ne gerek var
düşsem yokluğuna bir saniyelik
nefesim can alan mengenedir yâr!

nevbaharlara gebedir gülüşün
kuşlar, çiçekler ve kelebekler
söylesin, ben miyim sana tek meftun
buzullar, çöller ve de gezegenler

bir nazlı gonca gülün rengisin sen
âl mı demeli, pembe mi, beyaz mı
bir serkeş ömre, meçhul sebepsin sen
söyle, kokun almadan yaşanır mı