İnsani tekâmülümün bidayetinde,
Bırakarak duygumu bir kapının ardında,
Sıyrılıp da benlik elbisesinden,
Duygular anaforunda bezgin,
Ve belirsiz ufuklara doğru,
Yürüyorum meçhuller denizinde.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
