Meçhuller Denizinde Şiiri - Atila Yalçın ...

İnsani tekâmülümün bidayetinde,
Bırakarak duygumu bir kapının ardında,
Sıyrılıp da benlik elbisesinden,
Duygular anaforunda bezgin,
Ve belirsiz ufuklara doğru,
Yürüyorum meçhuller denizinde.

İnadına izler bırakıyorum göğün maviliğine.
Asırları aşarak gelen bir destan hüviyetinde.
Bırakıp da giderken
gölgenin kalıcılığıydı tek hayret edilen.
O gölgedir kuşatan bir âlemi devasa baştan başa.
Önümde;
kar saydığım hayatımın arta kalan günleri,
Ardımda,
Vicdan paralayan günahların izleri.
Alabildiğine yükselirken fezaya malayani.
Unuttuk bir lokmaya muhtaç insanı.
Duygular anaforunda bahtsız,
Ve meçhuller denizinde rotasız,
Yürüyoruz meçhuller denizinde.