Meçhul Asker Şiiri - Yılmaz Tizgöl

Meçhul asker derler,
yaban ellerde.
Bir ecdat türküsü, boş gönüllerde.
Kanını döktüğün ar namus nerde?
Adını Mehmetçik, koyduk mehmedim.
Binlerce can verdin
Bir ah demedin.

Asırlardır siper, ettin
sineni.
Eflak, boğdan, muş, Malazgirt, Yemen'i
Mezar olmuş, türbe çayır çimeni.
Mehmedim mehmedim,
Adsız mehmedim.
Sevdası yarımdır, bahtsız mehmedim.

Çanakkale, İzmir e Sakarya ya
Ev ev sokak sokak ruhu Sela ya
Şehadet yazdırdık arş, ı
Alaya.
Adını dağlara yazdık mehmedim.
Kabrini taşlara kazdık mehmedim.

Hakkınız helalmı? sordu hocalar.
Mekkeden kutsaldır, dedi hacılar.
Yüreğime çöktü, ah şu acılar.
Hakkını helal hoş, ettinmi bize?
Mezarın tozunu, vur yüzümüze.

Bu toprağa taze evlat, ektik biz.
Nice kurban ettik, hissetmediniz.
Şehadet şerbetiyse
Siz içmediniz.
Dağı taşı sulayın , şehitler solmasın.
Kabr çiçeklerini, kimse yolmasın.

Şarjörde basılı namlıda sürgün.
Kışlada nöbetçi, hudutta dürbün.
Gerçekten ihtiyaç, olursa birgün.
Görev kutsal seni,

seçtik mehmedim.
Kefenini çoktan, biçtik mehmedim.

Yılmaz Tizgöl
05 11 2021
Moskova