Meçhul aşk zamanı Şiiri - Salim Kabasakal

Yağmur vakti esen soğuk rüzgar,
yüreğimde acıya damlayarak.
Kan getiriyor uğuldayan sesiyle,
Antik bir zamandan sıyrılmış savaşçı,
ellerinde eskitilmiş bir hayat.
Deli dalgaları kovalayan bir nehir gibi,
alkış tutuyor.
Uzağa küskün gemici feneri,
gözlerde yorgun zaman,
Siz duymuyormusunuz.
bahçesinde şaraba tutkun üzüm sesi,
Kendini çatlamış toprağa bırakıyor.
karıncalar son seferinde,
Mahsenlere sığmıyor,
fıçısında güne vurgun özgürlük,
Yüreğimle barışık rüzgarın deli uğultusu,
dolamış diline sen dolu şiiri.
Hissetmiyorsunuz biliyorum;
ruhlarımızda dolaşan kara gürültü...
Güneşin karşısında serin bir hüzün.
gölgede gizlenmiş aptal ıslatan sağanak,
Çevirseniz göreceksiniz;
yıldız vakti hesapsız gözyaşı.
Söküp herşeyi yüreğinden aşka acı veren Tanrı,
Anlayacaksınız,
Bu hesapsız bir yakarış,
gözlerin aşktan çatladığı anda;
meçhul bir aşk gizlenmiş derinde tutkulu...