Meçhul Şiiri - İlyas Kaplan

ismi konmamış korkular büyütürüm
düşüncelerimi ezer geçer tutkularım
beyhude ilişkilerin gizemine duçarım
umutlarım yıldız yıldız her gece
aydınlatırlar ıssız , perişan en kuytu köşelerimi
biriken yalnızlıkların en nefessiz yerlerini

öyle çaresiz yangınlara mahkumum ki
kan kokar aldığım her nefes
hangi kuvvet bastırabilir ki kalbimdeki isyanı
vurulurum her gün yeniden
ve sonra deryasında yol alır çarelerim

henüz sevgiler renk renk henüz tazeyken
özlemler boy boy umutlar biçim biçim
öyle ki sadece ıstırabı güzel
acısını ben çekerim zehrini ben içerim
deli gönül tuzaklarına her daim amade
pususuna hep ben düşerim

düşlerime küçük gelir zaman
her şey anlamsız her şey ayrılıktan yana
kelepçelenir tutuklanır sürgün yerim
ve sonra alışırım fırakına feryadına gamına

imkansız sorulara muhatabım yirmi dört saat
kaybetmek bu kadar mı acıtır insanı
içimdeki kıyamet öylesine keyfiyetsiz
kaç bahar kaç kış böyle geçecek
ve sonra mazisine düşeceğim
ve sonrası yok

terk edilmişim bir kere korunmasız öfkelere
yaşıyorum işte adı yaşamaksa eğer
ve sonra kimsesiz kimliksiz
ve sonrası meçhul

redfer