Mecburuz İkimize Şiiri - Faruk Avşar

Gülüşüne kıyamamki sevgi senin bakışlarında doğdukça
güneşi senin güzeliğinde kıskandığımda sensiz olamamki.
gülüşüne kıyamamki senin akan göz yaşlarında sevgi akınca
mutsuzluğun bedenimi yakıyordu.

Gülüşüne kıyamamki hıçkırığa boğulan ağlayışın
haykırışlarını yaşarken sevgimizi son veda denen ayrılığı
kaderimzin yazgısına teslim olmayı ve terk edilmeyi
yaşama korkusu ürkekliğiyle yaşadığımızda.

Gülüşüne kıyamamki kızıl güneşe dönüşen saçının rengini
içimde yanan kor ateşe dönüştüğünde derhem derhem eriyip
sensizliğin sevdasında yanıp tutuştuğumuzda aydınlığı gözlerinde
karanlığı gidişinde yaşadığımda.

Gülüşüne kıyamaki gidişinde el sallayıp son vedamızda bile
asla sevgimizde şüphe olmadan kaderimize boyun eğmek zorunda kaldığımız son bakışında gözlerindeki çaresizliğin umutsuzluğunda ölüm uykusuna dalan gözlerin kanatları kırıldığı anda çaresizce bana baktığında.

Gülüşüne kıyamamki sevgiyi senin bakışında yaşarken
aşkı o an sende yaşadığımı ve sana aşık olduğumu
keşfin son efsanesi sen olduğuna inandığımdandır
sana inancımda ve İbadetimdendir...