Düzenli araliklarla beton celiklige örtünmüs
Tüm beklentileri kalin umutsuzluk duvarlari arkasinda pespese ve sefilsicile
Heryerde olmak isteyip hicbir yere varamayan dolasima karisik
Birbirini kilitleyen sirasi düzüne acilarak kenara konmuslugun penceresi gibi
Baktigi yerde karanlik korku kabustan baska hicbirsey görmeyen
Kendinde kimseyi bulamamaya öfkeli dehsetli kaygili ürkülü tetik üzgün…
Biriktirdigi issizligi yalnizligi gerilimi siddeti bunalimi salgini elem kederi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta