Mecburen Şiiri - İrfan Bakırcı

bir akşam üstü vazgeçtim senden
bir akşam üstü vazgeçtim çocukluk özlemlerimden.
oysasağlam delillere dayanan bir aşktı bu.
tek şahidinin bile olmamasını çocukluğumuza ver;
haylazlığımızdan becerebilmiştik,
elele tutuşmaları gizli bir operasyon niteliğinde kamufle etmeyi.
inkar etme,
o zamanlar pek ahlaksız gelsede;
gazozu aynı şişeden içmeyi,
ikimizde deliler gibi istemiştik.
daha dokuz yaşındaydık,
henüz büyümemiştik...

hiç aklımdan çıkmadı ilk ihanetin.
ilkokul sondaydık, aralıktı,
koca bir teneffüsü Ayşeyle geçirmek zorunda değildin.
hele o kalorifer peteğini,
benden daha fazla sever gibiydin.
belki biraz eskiydi ama;
ağabeyimden kalan gocukla,
istesen sende ısınabilirdin.
belki ortaokulu senden ayrı okumamı,
ihanetine bir misilleme sandın.
ama babamı kaybetmiştik o yaz
ve ben parasız yatılıda okumak zorundaydım...

sensizlik çok zordu,
alışamıyordum bir türlü.
ilk, ortaikide genzim yanmaya başladı.
her nefesimde seni seviyorum demeye çabaladım.
burnum sızladı,
yanımda arkadaşlarım vardı.
utandım...
orta sonda, gayrı resmi olsada,
tam seni seviyorken okulun arka duvarına;
türkçe öğretmenime suçüstü yakalandım.
seni sevmenin suç olduğunuysa;
yediğim tokatlardan sonra anladım.
eğer aşk'ta acı çekmekle ölçülüyorsa;
ben sana artık felaket aşıktım.

lise başlarken okulunuza her gelişim,
artık koca adam olmanın verdiği cesaretti.
her ne kadar seni seviyorum demeye çalışsamda;
bu geceleri yatağımda kurduğum,
bir sonraki günün hayallerinden ibaretti.

senden gizli olsada seni seviyordum.
adının yanına adımı yazıyordum.
artık arkadaşlarımın yanında,
seni seviyorumken utanmıyordum.
biliyorum, sende biliyordun,
seni seviyordum.
ama tek sana diyemiyordum.

bir akşam üstütdü...
göhsümü gere gere,
seni seviyorum demeye geliyordum kız meslek lisesine.
yaşım onyediydi,
kafam onyedi milyon.
heyecanlıydım.
ayaklarımı sanki hissetmiyordum.
ama devrikte olsa,
seni seviyorumlu cümleler kurabiliyordum.
ve karşımdaydın.
bana doğru gülerek geliyordun.
geldin, geçtin, gittin.
tutuştum, yandım, bittim...
sen başkasının kolunda Turan emeksiz caddesini geçerken;
ben işte o an çocukluk özlemlerimden ve senden,
mecburen vazgeçtim...