Mecazi şiir Şiiri - Şair Şükrani

Edep hastalanmış, haya can çeker
Tabip derman bilmez, hoca okuyor
Pancarlar isyanda, gılıkoz şeker
Çaylar mındar ırmak gibi kokuyor

Aslı gelin olmuş arsız kızana
Yaslara bürünmüş ağlar kız, ana
Köy, kasaba derken gitmiş ta vana
Ayrılık hasreti yürek yakıyor

Saygı dağa çıkmış, sevgi perişan
Hoş görü yitirmiş şeref ile şan
Asalet yatakta çekişiyor can
Can vermekte zormuş çok zor çıkıyor

Hürmet insanlardan uzakta yaşar
Sorsan bu haline kendide şaşar
Duygular kabarmış sel gibi coşar
Sığmaz yatağına bendin yıkıyor

Ben mecazi yazdım sen doğru anla
Bir yere varılmaz bir çok insanla
Ey Şükrani boşa uğraşma zanla
Herkes kendi bildiğini okuyor

ŞÜKRANİ