Mecazi Aşk Şiiri - Evren Özcan

Mecazi aşktır,
Yaşadığımız.
Bir Yunus Emre bulun bana,
Yahut Mevlana.
Söylenecek gazellerim var,
İnsan-ı kamil olmak adına.

Mecazi aşktır,
Ekmeğin sıcak olması.
Bir elini yukarı, diğerini aşağı çevir,
Toprak sayende bulsun can,
Tırnakların ile kazı, emeğin olsun çapan.

Mecazi aşktır,
Akşama sarılan toz pembesi gökyüzü.
Öyle çok kaptırma kendini,
Bastığın yer çekilecek bir gün,
Budur işin özü.

Mecazi aşktır,
Şu para, şu şöhret, şu hırs.
Hiçbiri kalmıyor, yıllar hayırsız.
Bunu anla, kalmadan yollar ıssız.
Bir yıllar bir de yollar çok vefasız.