Mecaz Aşk Şiiri - Şükrü Çiçekler

Ahiret yurdu dururken mesken bilirsen dünyayı,
Mecaz bir aşka düşüp gadaplandırırsan Mevlayı,
Her gün secdede göz yaşı ile ettiğin duayı,
Göz yaşları ile tövbe ! diyerek terkettirirmiş meğer...

Unutma Züpteyi alem değildir hiç bir fani.
Göze hoş gelen ile oldum sanırsın aşka kâni
Kendisi fani olanın olmaz mı sevdası nefsani?
Aslolan rahmani aşıkmış meğer,

Diz vurunca hüdanın kapısına hayır olanı dile,
Sen kul olmaya çabala, kul odur ki acizliğini bile,
Duadır bu elbet birgün icabet edilir, sen sabır eyle hele,
Hayır bilip şükür ettiklerimiz, tövbe ile sabır edilmesi gereken bir imtihanmış meğer..

Hani demişti şair gönül bu Hayri bilmez şerri bilmez ister diye,
Rabbinin senin için muradı senin isteklerinden hayırlıdır ey gönlüm bu ısrarın niye,
Gel kul ol kapısına , kulak ver kelamı Rahmaniye, Senin için hayır olanı Rabbin galubelada kader diye yazmış meğer,

Sen hüdanın yarattığı bir beşersin,
Sırt çevirme rızayı ilahiye yolun şaşarsın,
Böyle giderse kıyamette sırattan düşersin,
Nefsine gem vuramayanın aldığı her nefes ziyanmış meğer.