Dalı kırdıkça,yaprak düşüyor
Aşkından yandı yüreğim pişiyor,
Sensizken içim üşüyor
Gözlerim ağlamaktan şişiyor.
Günler geçerken bir yanımı göçüyor,
Sensizliğe susayan dudaklarım mey içiyor,
Aşkından yırtılan kalbimi terziler dikiyor,
Uyuşmuş çenem dişlerim dökülüyor.
Felek beni yalnız gördü silkeliyor,
Zaman düşman bana sinsice gülüyor,
Kargalar o sesleriyle şarkı söylüyor.
Bir ben,beni sessizce dinliyorum,
Sevdan sazın telinde ayrılık çalıyor,
Göz yaşların dudaklarımda hatıra kalıyor,
Bu günüm,geçmişimi mumla arıyor.
Aşkından gençliğim zırıl,zırıl ağlıyor,
Fallara baktırdım seni saklıyor,
Kadere sordum seni aklıyor,
Sevgin her şeyim beni tetikliyor.
Şeytan sinsice beni kendine çekiyor,
Dermansız kalan dizlerim artık tutmuyor,
Aşkın başa bela geceleri uyutmuyor,
Alimler toplanmış gönlümü avutamıyor,
Cerrahlar el atsada kalbimi sökse yerinde,
Katipler halimi anlayıp yazsalar,
Linç girişimlerine maruz kalmışım,
Aşkın beni sarhoş etti,
Ayık Durmaya Mecalim Kalmadı.
Sensiz Yaşamaya Mecalim Kalmadı...
Kayıt Tarihi : 21.1.2013 13:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sensiz Yaşamaya Mecalim Kalmadı...
Diye seslenen şiirinizi kutluyorum,saygılarımla sayın şair...
TÜM YORUMLAR (1)