Yaşlandıkça tecrübe, bilgi artıyor. Biriktiriyor, birikiyor. Birikirken kendini daha iyi tanıyor, yönlendiriyor insan. Öncelikleri değişiyor.
Yılların neredeyse ışık hızıyla daraldığını hissetmek, tüm an’larını aşık olduğu işe öncelik vermeye yönlendiriyor. Yüreğin, gözün dilini tuvallere, şiirlere, yazılara taşıyor.
Tabii ki, kendimden söz ediyorum. Konuşmayı pek sevmem, gerilmeyince…
Düşüncelerimi sözler zayıflatıyor diye...
*******
Resimlerimde söze dökülemeyenleri, benzeşimleri, karanlığın aydınlığınd ...
bakıp bakıp utanır tembellik
balı yapan arıya
ağırlığından fazla yük taşıyan karıncaya
bakıp bakıp utanır tembellik
dilenmekse dilenmek
sevgiler yazmak istiyorum sana
adını dağlara taşlara
benzemiyor parmak diğer parmağa
sevgin benim yüreğime akmıyor anne
ihtiyaç anında 112 gibi çağırışın
evrendeki ağaçların yaprakları rüzgarla adını fısıldıyor
gözler yollarını gözlüyor
ayak sesleri ardında
uzun gölgelerin hepsi sana
hep sana benziyor
uyumaktan kokuyorum
özleyiş
sizleri hatırlıyorum ey eski günlerim
güzel güvercinler gibi uçtu dershanede
hep yer bulduğum arka sıra
kaybedince gençliği arama
günü yaşadığını sıkılarak anla
keyifsiz dediğin günler arasında
gün gelir keyifsiz günü ararsın mumla
geri dönülmüyor yürünen yoldan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!