Zaman akiyor yavaş yavaş
Geçiyor adım adım
sonbahar yaprakları gibi dökülüyor
yapraklar birer birer
Gün batımına az kaldı
unutulacak derken kendi kendime
zaman akıp gitsede
Aylar yıllar geçsede
o Tatlı gülüşünü
Unutmam asla seni
o zarif duruşunu
Zaman geçti
Her şey hatıralarda kaldı
Her gün uğruna
çırpındığımın yerini
Yeller aldı
önce onu kar
Ferhat ile şirini
Memu zini
Leyla ile mecnunu
Hatırlayinca insan
Zamanı getirsek de sorsak
çıkmış mı göğüslerinin ortasında
Çalışkanmı çalışkandı
Köyün en güzel kızıydı
Her parmağında bir marifet vardı.
Tarladan,Tarlaya koşar,
Taş toplar,toprak sürerdi
Çağındaydı, herkesin gözdesiydi
Her şeyin farkındayız
Görüyoruz doğrunun doğru
yanlışın yanlış olduğunu
Doğruluğu anlatırken
düşermiyiz yanlışlara diyoruz
ne oldum dememeli
Kara gözlü bir ceylan gördüm
Aklmı başımdan aldı
Baharımı kişa çevirdi
Bu yüzdendır Karardı dünyam benim
Gürmesemde ,bilmesemde
kalbimi ortadan yardı biliyorum
Yüreğım senin için çarpiyor
Senın için canlanırken de
Ayni zamanda çöküyorum,
Senin için
Beyaz zambak çiçeği gibisin,
İnce ve nazik
Zülüm Ayuka çıkmiş,katliamlar diz boyu
Duyarsız kalamazki duyarlı insan oğlu
Göz önüne serilmiş kötülükler hakikat
Yaratılıştan beri zülüm ve gözyaşı var.
Yeterki insan gibi davranmayi bilelim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!