Mâzûrum Seninle Şiiri - Poyraz Özbey

Gönlün bir kevser, bakışın kederden ârî,
Ne hicrân tanıdın, ne elem, ne zarâfet.
Ben bin hecr-i demde, geceler boyu nârî,
Sen bir dem yanmadın, yine de afv-ı hürmet.

Sînemde kan doldu her seherde nâle,
Gamzelerin gül açtı, ben hep gurbet hâle.
Yâd ettim aşkını, gönlüm düşerken yâle,
Sen nûrunu söndürmedin, yine de muhabbet.

Ben sükût içinde çürüdüm, sen bahâr sevdin,
Hicrânla solarken çiçeğim, sen gül derdin.
Ben gamla yandım, sen tebessüm, sen hemdemdin,
Yine de sana bedduâ değil, dua, muhabbet.