Hayrettin Taylan - Mazmun ile İmge Arası ...

Şiirin şehir kapısını öptü.İmge evine gitti.Orada mazmun bir peri yatıyordu.
Nefes kesildi... Elektrik geldi.Aramızdaki elektriklenme böylece başladı.

-Dudak dudağa öpüştü gece ile gündüz. Tezatın teniyle uyumlu bir şekilde ritüel derinliklere daldım. Bir dalı kalan gülüne bülbülünü teslim etti.
-Mazmun peri kırmızıydı. İmgesel bir Juliet geldi aşk bağrıma. Serbestçe öptü dizelerimden.Dizimin dibine kadar serildi. Haz kadar hazırdı yazılmaya
-Sen kalemin alemisin. Kafiyesiz sevişelim dedi. Sıkıştırma sevdamızı şekilsel kurallara.Zaten önemli olan mana analarının güzel anlam çocuğu doğurması.
-Kalıpların gölgesinde ezberi kolay, manaların seyirliği tıkızlık da sıkar.