Yorma kendini üstat!
Oyuncağı olduk kelimelerin oynamak isterken...
Tüm dünya çığırırken,
cılız bir haykırış kalır bizimkisi...
Cümleler kurulur en pestenkeranisinden
sonra insancılık oynarlar öyle olmadıklarını bile bile...
Iskartadan severler,
yalandan öperler,
angastan gülerler...
Peki ya yok mudur maskeli baloda maskesiz insan?
Ömür dediğin zırva,gerçekle sevişmeden mi bitecek?
'keşke'lere yenik mi düşeceğiz 'belki' lere güvenirken?
Boşver üstat,
boşver...
(25 01 2007)
Görkem İnciKayıt Tarihi : 6.9.2007 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sen bu işi bırakma,
beyninin kıvrımlarından,yüreğinin en ince kılcal damarlarından geliyor sözcükler...
doğa bu yetenek için herkese bukadar cömert değil unutma!
TÜM YORUMLAR (1)