Mazlûm Bir İnilti Şiiri - Nihal Mirdoğan

....Benim derdimi yürek, nasıl saklar berzâha
....Can bu tende oldukça vâveyla akar âh'a

....İşveli râkibim şi'r,cefâyı elemekte
....Bedendeki yırtıklar feryâdla inlemekte

....Sine ise kafesin ayrılık kemendiyle
....Marifet denizinde boğuşur, tek kendiyle

....Irmak gibi fakr olsam deniz gibi coşarım
....Dağlara âh-vâh atıp tevekkülle koşarım

...Ey ümidin hilâli, görünmeyecek misin
...Benimle gecelere bürünmeyecek misin

....Bir sabah seherinde bulsan beni uykuda
....Aşkı sularda ara, Yusuf ile kuyuda

....Eziyet,ateşlerden al da yandırma beni
....Acı ve gam çekmeye terketme bu bedeni

....Mazlum bir iniltide, itibârımsın sen âşk
....Kervanım yorulmasın,susuz dolaşmasın meşk

...Lotus çiçeğindedir Züleyhâ'nın kokusu
...Belki Leylâ'da belki Aslı'dadır dokusu

...Hem içimdedir hem de dışımdadır ateşler
...Su kadar, ateş kadar,kaderdedir bitişler

...Susayan elbet bulur dağ yolunda pınarı
...Pınar pınarsa eğer tanır kalbi yanarı

...Gâh kayboldup gâh sönüp feryâdla dövünmüşsem
...Âşkın nârıyla yanmış ağrımla övünmüşsem

...Belki suda binlerce sergeşte kayık oldum
...Belki can ipliğinde lime lime boğuldum

...Lâkin aşkın meclisi,cefâdan can çekişmekte
...Gönül tamirhânede ruhumla pekişmekte

...O'ndan gelen acıya gözümü kapatamam
...Hışmımın kılıcıyla sözümü kapatamam

...Cihân cihân kavuşma belâsına düşsem de
...Şikâyet kalemine kıvrım kıvrım küssem de

....Harfimin dişlerinden tez ayaktır kalemim
....Nâzımın goncasında, nakış, süsler âlemim

...Gönlün aynasını yüz parça eylese de aşk
... Hâmd-ı senâ ederim yürek paylasa da aşk

...Hasret, hüzünle kalbin sahrasında yanar da
...Ey Kâf ! Şairin ruhu niçün yanıyor nârda

...Derler ki; acı,sızı bir kelime sâdece
...Yeşil zümrütten bir dağ; ârzdadır hece hece

... Pervaz olun avcuma, dualarım kanıyor
.... Vuslat yerde muamma,Anka kuşu yanıyor