Mazide kalan gölgeler...

​Albümlerde yer bulmaz, o güzel, solgun yüzler
Hatırlanmak beklemez, o mahzun, yorgun gözler
Anlatmaya yetmiyor, inanın bütün sözler
Yakın çekim bilmemiş, işte o nesil benim.

​On sekiz baharında, o bir vatan eriydi
Davası uğruna hep, koşanlar ileriydi
Vatan, kalbinde olan, daim kutsal yeriydi
Kendini yük saymamış, işte o nesil benim.

​Büyüğün huzurunda, el bağlayıp dururdu
Edepten kalesini, içinde hep kururdu
Nefsinin başını hep, sabır ile vururdu
Benliğe yer vermemiş, işte o nesil benim.

​Topraktı onlar için, oyunun da temeli
Alın teriydi sözün, en kutsal bedeli
Çalışmaktı gençliğin, hiç bitmeyen ameli
Gülüp oynayamamış, işte o nesil benim.

​Fırtına koptuğunda, set olup da dururdu
"Kaderdir bu" diyerek, hem sineye vururdu
Gelecek adına hep, hayaller kururdu
Darbelere ses etmemiş, işte o nesil benim.

​Hasret kaldı ananın, o şefkatli dizinden
Ayrı düşmedi gurbetin, o acının izinden
Payına düşeni aldı, o milletin özünden
Lüks okullar görmemiş, işte o nesil benim.

​Kul Hasan'ı der ki, onların ne halleri var
Bu yurdu yurt eyleyen, kutlu anıları var
Göçseler de geride, ölümsüz namları var
Kaymağı tadamamış, işte o nesil benim...

​Hasan Belek
27.08.2025
Akçay