Mavi sürgünler yaşıyor gönlümde,
çaresizliğin uzamış,dağınık saçlarını örüyorum sabırla
Mutsuzluğun yaşları çörekleniyor yine gözlerime birden
Hiç çaktırmadan benden çaldığı yılları düşünüyorum
Sinsi zamanın ağusu kaplıyor her bir zerremi
Mazinin küflü mahzeninden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
