Geçmişe uzanan bu yolda,
Ağır adımlarla yürüyorum.
Yaşamak isteyip de yaşayamadığım,
O kadar çok şey varmış ki... Özlüyorum.
Avluya inen dar merdivenlerden koşarak inmek,
Geleceğe atılmış ilk adımlarımdı
Ardından demir sokak kapısının gıcırtıları,
Bana hep bir şeyler hatırlatırdı.
Çocukların koşuşturduğunu,
Kadınların kapı sohbetleri yaptığını,
Satıcıların kol gezdiğini düşünüyorum.
Bu sokaklar sanki terk edilmişti!
Terk edilen sokaklar mıydı?
Yoksa bizler miydik?
Yoksa biz mi bir şeyleri,
Terk etmiştik?
07,09,1990
Zübeyde DuranKayıt Tarihi : 12.12.2007 01:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiri ve şairini tüm içtenliğimle kutluyorum.
Tebrikler....
TÜM YORUMLAR (2)