Maymuna evriliyoruz Şiiri - Cengiz Esgin

Bu kokuyla yaşıyoruz leşten leş
Nefret beleş, kin beleş, haset beleş

En güzel parfümden daha güzeli ter
Herkes onuncu köyde bu yalan yeter

Soracaksan nedir çürümüşlük emaresi
Bilmiyorum ama ekransızlıktır çaresi

Sorsan bilen yok koku yayan cehalet
Sözler halkına mermidir sıkan ihanet

Her söz birine saplanır öldürür yaralar
Düştükçe yalan cemresi temizi karalar

Değerler aranıyor idraksizlik diz boyu
Bu siyaset türünde cehalet çok koyu

Münevver üzülülür zaten yoktur soran
Işık yetmez Projektörle aranır akıl yoran

İşte bundan doğrular kulaklara ağır
Söylesen kim duyacak insan sağır

Hastaneye gidiyoruz bir avuç hap
Kıymaya sinir katıyor bizim kasap

Daha da kötüsü kimse değil farkında
dönüyoruz işte bu Amerikan çarkında

Bu kokunun üçte beşi siyasetten
Bıktım kardeş bıktım, hamasetten

Millet diyor Siyasetçiden satılık cennet
Yaşa varol diye şakşaklanır cenabet

Taksicinin derdi uzun yol, trafik, otoyol
Tiyatrocunun derdi figüranlıktan başrol

Lügatten silinmiş artık insanın haddi
Ve iğreniyorum çünkü her şey maddi

Çürümüşüz kokuyoruz şehir kalaba
Yer gök, meydan, kaldırım araba

Yerli, yersiz, turist her yer insan seli
akıllı var diyorlar yalan herkes deli

İnsan çoğaldıkça değerleri sürünüyor
Kaf dağından büyük burun görünüyor

Mühendis yetişmez okulu kirli
kitabı materyalizm aparatı zehirli

Bakarsın Anadolu çocuğuna bulaşır
Bir insana, mahalleye, ilçeye ulaşır

Ferdi pohpohlar özgürlük diye diye
Kimseler sormaz böyleyiz niye

Materyalizm bulaşan ahlaksız
Dünya bakışı ya haklı ya haksız

Doktor yetişmez Tıp zenginlik aparatı
Bebekte yatı olmalı Nişantaşı'nda katı

düzen böyle herkes mülkün peşinde
Kaşıkçı elması aranıyor bilim leşinde

Evlatlar mimar depremde devriliyoruz
İnsan bitti artık maymuna evriliyoruz