Maddeci yapının demir, ruhsuz pençesi uzanıyor göklere.
Göklerde ateş ve toz bulutu…
İmkânı olsa dünyayı yıkmaya…
Demir, ateş, kan… İle döver dünyayı.
Üç maymunu oynayan dünya genetiğinde olmayan bir yapıyla maymunlaşıyor.
İnsanlığı tehdit eden bir yıkımla yüz yüzeyken, o yüzleşemediği kendiyle savaşmaya korkuyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
nüanslarına dikkat edilecek olunursa oldukça cezbedici bir tadı var bu şiirin tebrikler
güzeldi.tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta