Elif afacan bir çocuk. Çokda hazır cevap. Dayısı ona küçük bir maymun almış. Şirin mi şirin, küçük pembe bir maymun. Ne söylerse maymun tekrar ediyor. Elif onu çok sevdi. Bir kaç gün onunla oynadı, güldü, hopladı, zıpladı. Neşesi pek bi yerindeydi. Tabii annesini de fazla yormadı o ara.
Tüm çocuklar oyuncağı severler.Yeni bir oyuncak alınınca da çok mutlu olurlar. Sürekli onunla oynarlar. Bir gün gelir bıkarlar. Aynen öyle oldu. Elifte bıkıverdi konuşan maymunundan.. Hali ile her şeye cızırtı yapmaya başladı. Annesi ile babası ne zaman iki laf konuşacak olsa hemen parazit oluyordu.
Bir akşam yine annesi babasi bir şeyler konuşuyordu. Elif ise sürekli gürültü ediyordu. Babası nihayetinde sinirlendi.
---- Kızım git oyuncaklarınla oyna
---- Ya ne oynayım . Dedi Elif
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta