Sınır tanımaz oldu artık öfkeli eller,
Sevgi tohumları ekildi gökkuşağının renklerine,
Aydınlık için
Yıldız çırptık gökyüzünden.
Bağlamada tel olduk.
Aşkları sevdaları besledik.
Mayın yolundaydı özgürlük…
Yüreğimizde şarapnel…
Huzuru bulduk
Yağmur damlalarında.
Çığ altında kurtardık umutları.
Hiç pes etmedik;
Durma hadi sende gel,
Bir yana bırak kederini öfkeni.
Kimse anlamasada dilinden,
İçinden geldiği gibi söylenerek gel!
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 13:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!