Yaşam nasıl ki bir sınavsa,aşkta öyle be gülüm.
Ölüm apansız canı kuşatırsa,kurtuluşu var mı?
Yoktur,kaçamazsın,kaçılmaz binmiştir şahdamarına.
Buyur edip yüzleşmek gerek,
Soğuk terler dökmenin varmıdır sonuca etkisi.
Kader ağı bizi mayın tarlasında buluşturdu.
Sağı-solu yok,ilerisi-gerisi yok.
Tek umudumuz az hasarla buradan çıkmak.
Her mayın patlamasında,
Birlikte korkup,birlikte çığlık attık.
Daha da sıkı sarıldık birbirimize.
Biz toprağın göğsüne sığınmaya çalışırken,
Birlikte karşı koyduk,üzerimize düşen kayalara.
Toz-duman dağılıpta gözlerimiz buluşunca,
Beraber sevinç çığlıkları fırlattık dünyaya.
Biz sınavların en zorlusunu,
Mayın tarlasında verdik..
Patlayan her mayında,soğuk ter dökmeden,
Tek yürek,tek ses ve tek beden olduk.
Sarıldık umudun en koyusuna,
Tutunduk sevdanın en mavisine,
Kaybetmek korkusu ile daha sıkı sarıldık sevdamıza,
Ve dillerimiz aynı şarkıda birleşti.
Ben seni mayın tarlasında sevdim.
Kayıt Tarihi : 31.12.2008 04:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Recep Uslu
gurbetten sılaya
selam ve dua ile..
Bir insanı severken arka bahçesinde mayın tarlası yetiştirirsin.Kalemine ve yüreğine sağlık
İshak Özlü dostlugun özünü en incekilcaldamarlarimdan zerketmistir yillar önceden!
TÜM YORUMLAR (18)