Baktım İslâm alemine, birlik yok parçalanmışlar.
Müslüman kardeşlerimin, başına KUKLA koymuşlar
Kaybederken müslümanlar, KUKLACILAR kazanmışlar
Zulmeden KUKLALAR olmuş, ezilen hep MÜSLÜMANLAR.
Uyuduğun yeter artık, güldürme şu KUKLACI'yı
El ele ver be kardeşim, dindirelim bu acıyı.
Zulüm görürken Müslüman, hissederim her sancıyı
Bize derman yine biziz, kovmalıyız KUKLACI'yı
Gözler görmüyor zalimi, kulaklar duymaz sesimi
Neydi bizim günahımız, yaşananlar hep kader mi?
Ağlama Müslüman çocuk, yeter ağlatma beni
Parçaladılar bedeni, koruyamadık biz seni.
Sınavımız ağır bizim, düşemeyiz tefrikaya
Sevgi ve kardeşlik ile, gelmeliyiz bir araya.
Senlik benlik yaparisek, derman bulunmaz yaraya
Mayamız İSLÂMdır bizim, sarılalım bu mayaya.
Mehmet KEÇELİ
İstanbul
26 Mayıs 2018
Kayıt Tarihi : 25.1.2022 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!