Maya Şiiri - Güler Ilgaz

Sevgili Özdemir Asaf’a

Sisler sarmıştı her yanımı
Sarmaşık misali
Ne ben ben olabiliyor
Ne sen sen olabiliyordun
...........................................
Gözüm gözünü görmüyordu ki
Kaybolmuştum içimizde
Bir örtü kaplamıştı
Her yanımı
Kapana sıkışmış gibiydim sanki
..............................................
El yordamı misali
Seni benden
Ah bir ayırabilsem diyordum
Her yanımdan ter
Her yanımdan kan akıyordu sanki
...............................................
Bir ışık, bir ışık diyordum
Ve de bir kristal olsun istiyordum elimde
Ayırsam, görsem diyordum
Sisler sarmışken her yanımı
Dallar budaklar kaplamışken
Nasıl da çaresiz
Nasıl da yürekliydim
Bir bilebilsen ahhh...
...................................................
Bir öykü mü yürürdü
Senden bana
Benden sana baktığımda
Sadece ayrılık anlarımız mı yazılırdı yoksa
Evrende
...................................................
Yine de her şeye rağmen
Güzeldi biliyorum yaşadıklarımız
Renkler oluştu ya etrafımızda
Işıkla
Bilgi doğdu ya belleğimize
Işıkla
Adı ne olursa olsun
İşte buradayız ya
İşte görüyoruz ya birlikte
.....................................................
Sen ben, ben sen
Olmuşsak ne çıkar
Birlikteyiz ya
Işıkla sarılıp
Sarmalanmışız ya
Sisleri yırtıp ta
Akmışız ya
Şu ana
........................................
Kısır döngüden çıkmışız ya
Şimdi anlatsınlar
Yürekleri yetiyorsa
Seni bana, beni sana....