3.12.1994 İzmir/Konak
Öyle doldurma ateş alır.
Barutunun bilekte tozu kalır.
Huyu suyu bilinmez,
Elde dökülmüş, dengesiz.
Toprak ilk nişanıymış atmış.
Gümüşten bir mavzer yaratmış.
Kökü bir zaman toprakmış.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Evet...
"Silah bu!"
Bakarsın "in, cin" doldurur,
Dolusu bir kişiyi, boşu ikiyi korkutur!
Oynanmaz,
Olur olmaz omza konmaz,
Muhabbeti bile akla şer,
Allah muhafaza şeytana uydurur!
...
Dile kolay...
"Mauser", olmuş bizim dilimizde "mavzer..."
Alman işi... sağlam, kullanışlı, bir devrin "keskin nişancısı..."
Sanırım şiire,
Bir "uyaranın" etkisiyle konu oldu...
Üretken,
Giderek daha derinlere inen genç şair...
Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta