3.12.1994 İzmir/Konak
Öyle doldurma ateş alır.
Barutunun bilekte tozu kalır.
Huyu suyu bilinmez,
Elde dökülmüş, dengesiz.
Toprak ilk nişanıymış atmış.
Gümüşten bir mavzer yaratmış.
Kökü bir zaman toprakmış.
Öyle tutma, omuz öyle verilmez.
Doktor yerer, yüzün kalmaz.
Bakarsan tuz, su, hava
Pek iyi davranmamışlar ona.
Kim bilir ne gömdü bunu dibe,
Nasıl vurdu armada.
Yapma evladım yapma!
Bunlar eski aletler
Sesi kısılsın diye namlusunu oyma.
Flüt olur geri durur,
Döner sahibini vurur.
Hep yanında olamam;
Öyle sağlam durduğuna bakma,
İşimi görür diye duvarına asmaya da kalkma.
Aklı selim olanın bile elinde düşman olur!
Kayıt Tarihi : 28.9.2022 02:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geçmişe bir göz kırpıştır.

"Silah bu!"
Bakarsın "in, cin" doldurur,
Dolusu bir kişiyi, boşu ikiyi korkutur!
Oynanmaz,
Olur olmaz omza konmaz,
Muhabbeti bile akla şer,
Allah muhafaza şeytana uydurur!
...
Dile kolay...
"Mauser", olmuş bizim dilimizde "mavzer..."
Alman işi... sağlam, kullanışlı, bir devrin "keskin nişancısı..."
Sanırım şiire,
Bir "uyaranın" etkisiyle konu oldu...
Üretken,
Giderek daha derinlere inen genç şair...
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (1)