papatya beyazı yol yorgunluğunda
güneşinle yakıyorum yüzümü umarsız
toprağın hırsını alacak mı ki ölümüm
doyamayınca güzelliğine ufuksuz bakışlarım
yeryüzü doysun istiyorum anlamaya beni:
'süresiz bir sevdalılık halleri
ve pencerelerini trenlerime açmış iki damla gözyaşı'
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta