Maviya Şiiri - Abdullah Yazıcıoğlu

maviya

Maviliğin şiirime vokal
İnceden nem mayıştırır rakımı
İçsem zehir zemberek
Kendimi vururum
Döner durur sarhoş olurum

Maviya...
Günden güne iç savaşım kemirir içimi
Kemiklerimi göm, cesedim kalmasın orta yerde
Kanım aksın Nil nehrine,Dicle ye
Ovalar sulansın, kan tohumları versin yedi verenler
Gök yeşile dönsün.
Yer......Maviya...

Ölüm kokan sokağın yıkar cesedimi
Sus pus olmuş kelimeleriyle
Seni anlatır bana, bir fahişe gece
Maviya, seni bulurum koynumda
Adında bir yudum şarap mayıştırır tenimi

Kapama gözlerini,
Hasretin yaralarımdan akar
Ayaza çevirir mahpushaneyi
Üşüyor musun maviya
Cesedimi yak kanın ısınsın
Bir yudum kanyak
Bir yudum sen
Bir yudum dua
Bir yudum maviya bulur beni

Suskunluğun daha ne kadar sürecek
Gök yeşerir, yer mavişir
Ova kızarır
Tenimde üşür sürgün cümleler
Orhanlar açar
Müştehir ler haykırır
Bir kadın Muş ovasını doğurur
Hangi fahişe sokak bizi anlar maviya

Denizler aşık
Gökyüzü aşık
Toprak aşık
Bahar aşık
Sen daha ne susuyorsun maviya
Muş ovası kanıyor
Yüreğimi vursam orta yere
Yağmurlar yağar
Ebruli çiçekler açar
Nevroz ateşleri içimde yanar
Maviliğine mısralar dayanamaz
Ben nasıl dayanayım maviya

Ustası ölmüş sokaklarda
Şairler ağlar
Sen bağıra bağıra, türkünü çığır maviyam
Kapama isyan mavisi gözlerini
Göz kapaklarım ağırlaşır
Bir şiir alır beni doğurur sabahları
Ellerimle tutsam mahzun gülüşünü
Yüreğimin ateşine, maviya düşer

Düştü gözlerimin hareleri
Uyan artık maviya

Sen, gece yarısı ayyaşlarının
Yarım yamalak bırakılmış Sarhoş mezesi
Bir tekerlemenin dilde dolambacısın
Sen bir aşk hikayesi
Gönlümün ipeksi kaldırım taşlarına
Kokusu sinen
Gece sancılarımsın Maviya...

Ben yanarken
Soysuz bir yangın selinde
Analar kız doğurur
Adı Ayşe
Kod adı maviya

ABDULLAH YAZICIOĞLU
MUŞ 2003