Mavişim Şiiri - Serpil Koçar

Masmavi gökyüzünü anımsatır gözlerin bana
Uçsuz bucaksız denizlere dalarım her bakışımda
Huzur bulduğum tek yerdir o masmavi gözlerin
Kaybolurum ben gözlerinin mavisinde be kadın ( adam )

Şimdi gelsen yanıma, uzanıp tutuversen ellerimi
Bir çocuk gibi sevindirsen şu garip kalmış yüreğimi
Sevdana düşmüş yaralı yüreğim gelse dile mavişim
Aşkımı anlatsam o masmavi gözlerine bakarak

Hasretle sarılsam sımsıkı, kucaklasam seni özlemle
Bir yuvamız olsa, seninle bulsam huzuru be kadınım ( adam )
Tebessüm ederek uyansam her yeni güne seninle
Sen olsan aşk yuvamızın bülbülü mavi gözlü yarim

Konduğun dalında, gülünde ben olsam mavişim
Sen şakısan ben dinlesem bir ömür boyu seni kadınım ( adam )
Ellerimiz kenetlense, ,kalbimi mühürlesen sevginle
Masmavi gözlerin olsa bir ömür sonsuzluğum

Çocuk sesleriyle taçlandırsak aşk yuvamızı sevgilim
Rengarenk çiçeklerimiz boy verse aşk bahçemizde
Bir tek sen olsan bir ömür boyu yanıbaşımda kadınım ( adam )
Mavişim diye severim ben seni bir ömür boyu sevgilim

Kalbimde uçuşan kelebeklerim var benim seninle
Seni her görüşümde pır pır eder yüreğim heyecanla
Sevdalı gözlerine Kavuşmak için gün sayarım Kalbimde
Mavişim mavi gözlü kadınım ( sevdiğim )sevdanla yandığım benim