Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
1/29 sıralı
İşte memleket sevdası ve "alışmak" bir iklime
Yere
Göğe
Denize...
Her Egeli, Akdenizli aynıdır sanırım..
Denizden uzaklaşınca...Üşüyor eli ayağı...
Önce ruhu, elbette...
Güzeldi..
Tebrikler Hülya Hanım..
Herkes havasını, suyunu, kokusunu, dokusunu arar doğduğu, yetiştiği yerlerin... Memlekettir adı, fiziksel anlamda kapladığı alan küçücük de olsa gurbette olunca içinde koca bir ülkedir uçsuz bucaksız...
Alışıktır gözler, gökle denize bakıp kesintisiz maviye dalmaya... Sonra... Yerdeki deniz yitip gök maviyle kalırsın, kalırsın da... O da griye çalınca kalakalırsın umutsuzca...
Hisseden yorumunuz için teşekkür ederim Mustafa Bey, selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta