lâbirentlerde çelik çomak oynayan haylaz yürek
hangi çiçeği koklasa,soldurur
hangi sevdaya “yelken” açsa,batırır
dışı bozlaktır,ağıttır…
yağmurlarım üşür dışımda
bulutlarımın mavisi griye çalar hep
ebâbilleri kendini taşlar
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi