gecenin en ıssızlığıdır
yıldızlar bile kendi köşesinde münzevi
bir benim yiyip bitiren kendini olur olmaza
bir benim derdi ezelden kallavi
epeydir susmuşum oysa
hayatın bağrına öylece pusmuşum
bilmezler
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta