Mavilerim Duruyor mu Hala Sepetlerinde

misafirindi yanlızlık
bulutlar uyuyordu kollarında
sen son şarkıyı söylüyordun
dudaklarım titriyordu yollarında

gel demiştin ya hani
biterken güz
ilk kar tanecikleri yüzündeyken
mavilerim duruyor mu hala sepetlerinde
okşadığın çocukluk
sakladığın sivilceler
kırılıyor mu kalem uçlarında hala
yeşil bir rüyaya benzeyen
uskumru kağıtlarında

misafirimdi yanlızlık
ortamızda duruyordu kuklalar
oynuyordun benimle
masallar söylüyordun sevgiyle
trenler hala karaydı
plajlar ıssızdı yorgunluktan
güneş bir gülüyor bir ağlıyordu sana
gül bir açıyor bir soluyordu bana
saatin kaç olduğunu soruyordu çocukluğun
misafirindi yanlızlık
bense hiç beklemediğin yolcu