1967 yılından beri işte ben (Kısaca)
ben
her düştüğümde yere
kalkarım ayağa
tozlu hayat yollarına
kaldığım yerden yine başlarım
vurulurum defalarca
kanım akar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çok güzel ,çok güzel ve yine çok güzel ...Yüreğinize sağlık....
tebrikler şair......
Şiirlerimin çoğunu bir anda aldığınız için bende bütün şiirlerinizi bir anda kaydettim ama hepsini tek tek okuyorum keyifle,ellerinize sağlık.Saygı ve sevgiler. Birol Hepgüler.
mavi sonsuzluktur...uçsuz bucaksız..sonsuz aşkınız gibi...
saygılar..
Tebrikler Galip Bey...Fakat yeşil gözden mavi gözyaşı akıtmışsın bu hüner ister...Tekrar tebrik eder mutluluklar dilerim...
şiirin harika kutlamak isterim acılar insanı olgunlaştırırmış düştüğünde kalkıp kaldığın yerden devam edebiliyorsan ne mutlu ki sana hâlâ umudun var demektir maviden.Hayatından maviliklerin eksik olmaması dileğiyle........
Gözyaşları ,yeri geldiğinde akıtmak içindir.
Durdukça bayatlar...:))
Sevgiyle..
harika..!!!
resim güzek,şiir sıradan.
Ben vuruldukça yaşarım
Gecelerin karanlığı ürkütmez artık,
Dizelerinizi okumakta geciktiğim için hayıflandım ve takılı kaldım dizelere abartı değil şuan yaşadığım duyguları çok az şiirde yakaladım teşekkürler sn Sinecikli...Kutlamak yetersiz alkışlıyorum...
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta