ben sabahın ayazıydım kar gece çarpardı esmerliğime
ben sabahın ayazıydım kül rengi düşleriyle
esmer bir yalnız adam
ben sabahın ayazıydım kendi soluğunda kaybolan
yaprakları olurdum baharın sonra kiraz kokardı dereler………………
………………
biraz gözyaşıydım yeni doğmuş kızımım
biraz maviydim biraz ürkek
kül rengi düşleriyle esmer bir yalnız adam
ben sabahın ayazıydım kendi soluğunda kaybolan
Kayıt Tarihi : 20.11.2006 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!