MAVİ ŞİİRLERİ

Konu:Atatürk..

Üstünde üniforması,belinde kılıcı
Sürüyor düşman üstüne yağız atını
Yeniden aydılatacak şafaklarımı
Mavi gülüşlü Atam'ı bekliyorum..

..

Balıkların evi
Duran suyun devi
İnsanların sevi
Rengi mavi deniz

Hırçın olur sinmez
Martı bile inmez
..

Mavi mi yeşil mi rengin?
Uzaktan mavi yakından yeşil
İçine kadar girince renksiz,
Dibine girince rengin.

İnsan göremiyor rengini
Sana çok yakın olunca
..

Konu:Aşk,Sevgi..

Bir karanfil getir gelirken bana
Başka bir şey istemem sevgilim senden
Başbaşa olalım,bu bana yeter
Mavi boncuk gibisin gözlerimde sen..

..

ikindiye doluyorsun
iki diye buluyorsun
mavi deniz gökyüzüyle
maviliğe soluyorsun

ak dinlenmiş gözlerine
akşam dolan közlerine
..

Maviyi sever misin?
yayılır büyüsü insan ruhuna.
Deniz mavi,
gök,
ruh evimin badanası mavi.
Sancılanırken çocukluk düşlerim
kaybolurken dilimde umut hecesi
..

Ömrünün nehri
maviye akar.
İnsanın sevdiğine akar gibi.
Bir alevdir mavi.


Bakışlarını bir maviye yasladı,
..

Karaktersizler ne anlar karakterlerden
Kelimeler yetmez yasaklar bitmez
Kuzu gibi sessiziz böyle gitmez
Karanlıktan kaçış yolu bilinmez

Mavi kuş
Kafesinden kaçmış
..

Dünya kuruldu kurulalı ademle havvadan bu yana
Gözde Mavi deniz rengidir hep aşktan anlayana
Suların söndüremediği yüksek sevda yangınlarına
Yine de bakar o mavi deniz gözün kıyısından kıyısından...



..

Ey vefâsız,
bir avuç mavi saçtım karanlığa; ışıl ışıl oldu zindanlar,
bir avuç mavi bulut saldım semâya; yağmur yağmur oldu çöller
bir avuç yıldız döktün gözlerinden yüreğime; alev alev yandım ben
söyle, nasıl gülem ben..?
..

Melankolik tarafımın hükmü altında ruhum
Adını adlandırmak istemediğim bir duygu damarlarımda
Vesikalık fotoğrafların donuk formatında,
İsimlendirilmemiş bir duygu aramaktayım.

Melakolinin rengidir bende mavi
Ve en sevdiğim renktirde aynı zamanda
..

Rüzgarlar süpürsün yolları
Saçların dalgalansın hortumda
Damla damla dolsun nehir
Açılsın mavi gözlerin derinlerde

Baksın bana o mavi gözler
Işık versin ümit versin
..

Sevinçten uçuyorum

Sevinçten uçuyorum
Güneşi güllü
Peygamber şehrinin
Sevinçten uçuyorum
Bir mavi savaşçı oldum
..

Mutluluk ormanının derinliklerinde, huzur ve mutlu isimli iki yol ayırımının kesiştiği noktada, yedi kandili içinde taşıyan, cezve şeklinde yıldız kümesi varmış. Bu yıldız kümesi tüm canlı ve cansız varlıkları farkındalığa ulaştırırmış. En çok değer verdiği ise sonbahar da bağbozumu yaşadığında topladığı yıldız değerleri yaprak sepetinin içine yerleştirmekmiş. Yerleştirme sebebi ise katkı sağlamakmış. Yeşil kelebek yardımsever ve paylaşımcıymış.

Yeşil kelebek farkındalık için seyahatteymiş. Kozasından çıktıktan sonra, değişim ve gelişimini tamamlayabilmek için, fedakarlıkta bulunmuş, özverili davranmış. Birliktelik için uzak diyarlara da gidebiliyormuş. Fakat elinde kalan hep sıfır rakamıymış.

Mavi Kelebeğin misyonu değişimci düşünüş tarzı ile canlıları özgürleştirirmiş. Her özgürleşene küçük sözler ile ay dede hediye edermiş.

Sarı Kelebeğin misyonu ise gülümsetmekten yanaymış. Her türlü renkte, şekilde kare, daire, dikdörtgen, üçgen gibi bakış açısı gözlükler takarmış.
..

Sen benim yüreğimde üç günlük değilsin
Sakın ha geçmesin gönlünde modam
Hasret rüzgarıyla uçacak köpük değilsin
Sen benim canımsın sen mavi sevdam

Bir efsane oldun bil ki şu yeryüzünde
Senden bir parça vardır inan her isteğimde
..

Gök mavi deniz mavi
Maviler arasında adalar
Deli eder beni.
Sevda türküsü martıların sesi
Bak yunuslar yarıyor mavi'leri

Deli ediyor beni deli............
..

Bir bakışmalık zaman
Şu masada
Karşımda
Oturuyor olabilseydin keşke

Mavi giyin de gel
Bir gün bana gelirsen
..

Bir gemiye yükledim ağırlıklarımı,
Bana ağır gelen yalnızlığımı ve acılarımı.
Dümensiz rotasız gönderdim bilinmeze,
Bir de seni yükledim en üst yerine.

Üste yükledim,belli olsun gittiğin,
Giderken sen gidiyorsun görüneceksin.
..

Elinde fırça çiziyorsun umudu
Berrak sular üzerine mavi mavi
Raks ediyor yıldızlar gece ye inat
umuda yol oluyor gözlerin
Lavanta kokulu bir hayatsın
içinde yaşam denizinin.....
..

Alnımda denizden kalma bir yara, avuçlarımda şimal yıldızı,yön vermiyor artık pusulam.
Ardımda bıraktığım tek şey, tek yön.
Zaten, ardımda bıraktıklarıma bakacak olursam ufkum açık sayılır.
Şehir, med-cezire yakalanmış bir dalga gibi yükselip alçalıyor önümde.
Işıklar, yakamoz gibi parlamakta sığlarda
Sokak lambaları, imdat veren bir deniz feneri gibi döndürüyor başımı
Cılız rüzgarlar, kükürt getirip iyot sökerken denizden
..