Mavi Yeşil Ekmek Kokulu Sevdiğim

Atmosferin boğuk şekilsiz mizahları içerisinde
Bize sevdamıza dair karanlık duzşler içerisinde yol alıyorum
Rakım ikibin bilmem kaçı gosterirken
Başımız göğe daha yakın düşünürüm memleket sevdasını

En az sevgilinin teni kadar nazlıdır bu dağların bakışı
Dokundukça eteklerine yüreği duracak gibi olur heyecandan
İnsanlığa dair bir heyecandır bu yalnızca eteklerde hissedilebilen
Her donuşun ve hiçbir donuşumun tanımlayamadığı bu atmosfer insanlığında

Sana seslenmek kadar yeşil mavi ekmek kavgası olan bir sofra tanımlamak
Cesaret değil insanlık ister sevdiğim
Ve ben seni ekmekte yeşilde mavide bulduysam
Bu dağların nazlı duruşundandır

Bu bulutların bu dağlar üstünde durmaındandır
Ve seni memleket ekmek sevdasından ayırmadıysam
En az memleket kadar mavi bakan gozlerindendir
Bu sevdanın toprak kokuşundandır

Herhangi bir hız limitinin aşılması gibi değil
Zamani seni lahza lahza yaşamaktır
İyi ki benimsin sevdiğim memleket gozlum yeşil mavi ekmek kokulu sevgilim
Seni ben her yerde her şekilde ter kokan insanlarla seveceğim