Mavi Ve Siyah Şiiri - Fadime Almamış

Zaman çok adil değil bu hayatta kısa ve
Yapılacak iş çok fazla
Bir dünya iş bizim kapımızda sıralı dostum
Zaman öyle ki seni de aldı benden
Tıpkı eskiler gibi
Sen benim gibi uzak kaldın mı sevdiğin birine
Söylesene adil mi bu hayat
Mantık bazen gerekli
Seven için de mantık mı gerekli
Öyle bahsettim ama seveni terk eden olmaz mı?
Yalnızlık gizlidir yürekte
Her an çıkacak gibi
Ve zaten ayrılık her
Sevgide vardır bir kere,
Sadece zamanı net değil dostum
Bazen sevdiklerini toprağa vermekten bile korkarsın
Tam bağımlıktan dolayıdır bence
Öyle ki hayatta bağımsız olan daha güçlüdür
Ağlamak bize yakışmadı hiçbir zaman
Hep bizi güçsüz kıldı
Birilerine ağlamaktan artık yoruldum
Ve artık ağlayacak gözyaşım yok
Bütün gözyaşlarımı ben eskilerde kuruttum
Bu hayat bana mavi ve siyah karışımı bir renk bıraktı
Gökyüzünü karanlıkla buluşturdu
İşte ben mavi kadar siyahı sevdim
Canım yandığı kadar kırmızıları maviye dönüştürdüm
Ama eskisi gibi değilim
Hayatta sevdiklerimi nasıl sildim biliyor musun?
Onlar beni sildiği an ben de onları sildim
Sonunda zaten bu hayat siyaha dönüşecek
Mavi bile rengini güzelliğini kaybedecek
Kıyamete gideceğiz yani
Ama mavi ve siyah hep bütün kalacak