Mavi ve Siyah Şiiri - Metin Başol

Sonsuz bir bekleyişti.
Neydi?
Siyahın derinliklerinde saklı,
Susuşlarındaki beklediği,
Kimdi?
Bilirdik belki biz de,
Çıkıp birileri söyleseydi.

Maviydi beklediği.
Mavi sevdiği bir renkti.
Mavi gökyüzüydü,
Denizdi Mavi.
Mavi derinlikti,
Huzurdu, sakinlikti,
Zarafetti,
Uzaklıktı....

Günlerce beklenen,
Bir türlü gelmek bilmeyen,
Bir mevsimdi; bahardı Mavi.
Özlemdi, özleyişti.
Mavi sonsuzluktu,
Sonsuz güzellikti...
Hasretti,
Heyecandı.
Coşkuydu,

Mavi ateşi çağrıştırıyordu;
Alev alev yanmaktı ateş.
Ateş ise aşktı.
Derin, depderin…
Zamanı ve aklı durduran
Depderin duyguydu aşk...

Mavi ve Siyah´ı düşündü.
İkisinin birlikteliği;
Nasıl bir harmoni oluşturabilirdi?
Hayal etmeye çalıştı bunu.
Yetmedi hayal gücü.

Siyah, karanlıktı,
Karamsarlıktı,
Kasvetti,
Acıydı,
Bakıp da, görememekti,
Kör olmaktı.
Siyah yaşamın uç noktalarında,
Ölümcül danslar yapabilmekti.

Asilik vardı Siyahta.
Mavi ve Siyah´ın harmonisi
Artı ve eksilerin orijini olabilir miydi?
Yoksa, sıradan,
Basit bir buluşma noktası olmaktan öteye
Bir şey değil miydi?

Çılgınca bir dengesizlik miydi?
Yoksa inanılmaz bir denge
Olabilir miydi?
Doyumsuz paylaşımların yaşandığı
Bir zirve olabilir miydi acaba?
Aşkın ta kendisi,
Ya da aşktan da üstün bir dostluğun hamuru,
Mayası neden olmasındı?
Gideceği yer bir sevgi bahçesi mi,
Yoksa nefret tarlası mı olacaktı,?
Bilinmezdi.

Beyni bu çelişkili düşüncelerle
Dans edip durdu dakikalarca
Ama bir türlü adını koyamadı,
Hayal bile edemedi.
Hayal gücü yetersiz kaldı.
Deri rüyalara daldı.

Belki de,
Mavi ve Siyah´ın birlikteliği
Hayal bile edilemeyecek
Sonsuz bir güzellikti.
Gerçek ötesi,
Tanımlanamaz,
Yaşanamaz,
Hayal gücünü bile aşan
Bir olanaksızlıktı.

Mavi ve Siyah’ın ruhları ikizdi
Bembeyaz bulutlar arasında
Sen masmavi gökyüzü
Ben karanlıklar prensi
Simsiyah, acının kirli yüzü.
Tek bir ruh olsak da
Seninle ikimiz
Yetmez bu aşk,
Yetmez sevgimiz.

İki ayrı gövdenin
Farklı dallarıydık
Birleşemeden ayrıldık
Birlikte olamazdık.