Mavi Umay Şükran Ay Şiirleri - Şair Mavi ...

Neresinden tutsan yaşamın
Neresinden…
Güneş yüzlü yalancı bahar
Ardı kaçındığın karanlık
Herkes için aynı karar…

Bir küçük yağmur damlası bile olamadım nazarında
Çiğ oldum buz kesen gecelerin ayazlarında
Cemre düşürdüm yüreğinin ilkyazına
Oysa ben çağlayan oldum aktım aktım bendeki sana

Bir dağı parçalarcasına

Vehminle hilal söndü, her gecem sana ayaz
Haresinde gül yüze, kanarak sevdim seni
Meçhulsün yolumda yar, aşikâr dilde niyaz
Yalan baharı gerçek, sanarak sevdim seni

Bir şehir ki sus payı tümcesinden hecesi düşük
Sesli harfleri gıyabi hükümle sürgün
Dile gelemeyen ses yükü
Anlamına anlamsız serzenişler var
Ah bir avazını verebilse
Oysa ne çok söyleyecekleri var

Sen nesin biliyor musun?
İçimde azaltmaya çalıştıkça çoğalan kalabalığım
Güldükçe yüzüme yapışan kederimsin

Sen nesin biliyor musun?
Beyaza vurdukça karalaşan düşlerim

Mahur bakışlı yârim; içtim gözden aşkını
Kalbe seni yük bilmem; sende cefayı sevdim
Beni bende bitirdin; geçtim sefa meşkini
Yemin verdim üstüne; seni sevmeyi sevdim

Kilit vurdun sanki giderken dilime
İçimde volkanlar patlarken sustum
Lavları taştı sokağa insanlara değdide
Deli dediler,Divane dediler, yine sustum

Geceler boyu yıldızlarla hallaç olmuş
Laf anlamaz söz dinlemez yüreğim,
Sus diyorum sus yeter anlamadı anlamayacak,
Gelmedi gelmeyecek
Belkide hiç sevmedi sevmeyecek
Sus kandırma kendini,yandıkça daha çok kanıyorsun

Gün, gecenin koynunda sonsuzluğa yıkanır
Nâr ‘ ı nurdan aşk ile benliği yıkan andır

Gurûbta güneş batar, canda yâre izleri
Gece emzirir her dem, pür biçare gizleri


Safâ umdum vefâdan, mûbah kılındı firâk