Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
maviler sızlatmasın içinizi,içiniz güzelliklerle dolsun.Çok hoş bir şiir.
söyleyeceğim bütün cümleler
Bir ıslık Olup
Kondu rüzgarın dudaklarına
Ve sen hala Yoksun..! Aslında O hep var ve iyiki var belki olmasaydı şuanda bu kadar güzel bir çalışma tüylerimizi diken diken edecekmiydi bilemiyorum.Çoook çok güzel yüreğine sağlık...
^'kaç parçaya bölünüyorum bilmiyorsun' 'iyot kokusu yuvarlanıyor ruhumun derinliklerine'
çok güzel yüreğine sağlık ozanım...
Dayıya katılıyorum,Duygu çok yoğun ışıldıyor,ama şiirde olduğu gibi Mavi aşk olsaydı tamamlayıcı olacaktı,herşeye rağmen çok etkilendim.Tebrikler...
kaskatı kesilen gökyüzünün altında,
sanki yokluğun üstüme hiç
yağmayacakmış sına yürüyorum.
İmgeleri ustaca kullanıyorsunuz ve bu Şiirlerinize Ahenk katıyor.Kutluyorum Ozanı...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta