Abdurrahim Kahraman

1950 -

ŞİİR

TAKİPÇİ

Mavi Siyah Kızıl

günbatımında şimdi
hüzün dağlarım
gurubun kızıl dudakları
son yamaçlarımı yalarken
karanlık pusuda, karanlık aceleci
tıpkı sen
tıpkı gözlerin
tıpkı buzdan duvarların
tıpkı siyah gibi...

son yamaçlarım da kayboldu
gurubun kızıl dudakları
halâ yanaklarında
tıpkı ben
tıpkı özlemlerim
tıpkı soğuyamayan tenim
tıpkı mavi gibi...

günbatımında şimdi
hüzün dağlarım
işte ondandır
ben her günbatımında
ışıtamadığım karanlığına ağlarım..

Abdurrahim Kahraman
Kayıt Tarihi : 19.5.2007 00:00:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Ergin Erol

Tebrikler,kaleminize ve kocaman sevgi dolu yüreğinize.Güzel bir şiir okudum kaleminizden.Selam ve saygılar.....

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

İshak Özlü

Kutlarım hemşehrim.Gönlüne ve kalemine sağlık.Selam ve sevgilerimle.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Yasemin Temel

maviydi , siyah ve kızıl..Teşekkürler..Harikasın..

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Zübeyde Uzuner

günbatımında şimdi
hüzün dağlarım
işte ondandır
ben her günbatımında
ışıtamadığım karanlığına ağlarım..

sevgin ışıtır abi merak etme yüreğine sağlık

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ramazan Topoğlu

Güneş ağır ağır kaybolur ufukta, gölge çöker, insanlar hüzünlü, şair hüzünlü. Güneşin batımından havanın kararmasına kadar olan zaman büyülüdür. Bazen insan gün hep akşümüstü olsa der. Fakat karanlık hızla çöker. Şairin uzağındaki gibi, onun gözleri gibi siyah gibi.

Günbatımı, uzaktaki sevgili, renkler ve özlemler... Mavi siyah ve kızı renkle özdeşleştirilerek iç duygular ustaca yansıtılmış. Ve her zaman olduğu gibi dokunaklı söyleyişlerle.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz