Mavi Şart Şiiri - Alper Kayık

Bırakırım adımlarıma kendimi
Maviye çıkan yollara doğru
Hava soğuk ya! “mavi” şart

Yürüyorum… ışığı azalan yerlere doğru
Bak böyle olmaz karanlık
Lütfen çık aklımdan

Havada gıvgıt kokusu
Üşümemeliyim bu gece
Ama karanlıkta görüyorum yarınları
Daha da bir sıklaştırdım adımlarımı

İçim kamaşıyor…
Ay ışığı da soğuk
Dişlerim, trampet çalıyor çenelerimle
Üşümemeliyim…

Offf… çık aklımdan karanlık
Ayaz tadı var ağzımda
Yani “mavi” şart

Dikkatimi dağıtıyor
İnşaat bekçilerinin beyaz fenerleri
Araba sesleri de azaldı
Tek tük ışıklar evlerden göz kırpıyor
Uykulu gözler gibi karanlığa

Bir ben kaldım sanki
Mavi beni çağırıyor…
İnadına karanlık
Ay aydınlık gece kara…

Üşümemeliyim
Birkaç sokak kaldı, önüm arkam kapkaranlık
Karanlığa inat, maviye çıkan yollar

Çıkma aklımdan karanlık… çıkma
Ölüm uykusuna yatır
Gözlerim açık,
Avuçlarım sana doğru.
Kaldır saçlarını boynundan
Öylece yürümeliyim
Sana doğru...