gece tenli nağmeler harmanlanıyor yüreğimde
çocuk düşlerimi balkona asıyorum
rüzgar ve güneşin aldırmazlığında kurur belki
masalların darağacında budanmış ömrüm
yabancı lisanlarda dudaklarım gülümsüyor
belki de halsizliğimin dilbazlığıdır bu halden ötesi
yaz yollarının tozlu kuru taşlı
zamanında üşütüyorum yürek zulamı
ateşten ipler boğuyor buzlu yaralarımı
mavimsiyorum önce göğün budala rengini
sonra sil baştan yeni masallara koşuyorum
seslerin küsüraltı vehametinde aykırı duruyorum
“ söz tabii, susmanın öldürme noktası..”
zamane mürekkepleri işte
kaç hece yazdıysam
kayboluyor sahtekar kağıtların yüzünde
// Damardan Şarkılar Okuyor Kanım
Ki Adı Akıyor Sevgilinin Kesildiğinde //
şimdi dön köşeyi şifam
orda takvim yapraklı balkonda
kirinden arınmış ak pak yıkanmış
askıda duruyor aşk şiirlerim
birinde “ yüreğime aşk kaçıranım”
diye başlıyor
her mısra kuytumu köşemi yansıtıyor ..
bilirsin şifam
benim cümlelerim noktasızdır
virgüllere tahammül etmez şiirlerim
bitimsizdir..
sana beyaz okyanuslar getiresim var
içinde mavi köpükler
ses tellerine yastık koyan
şarkılar ısmarlamak uyku deminde
ensemden dökülen aşk bulutunda yüzmek mesela
turnanın haberden uzak geçkin hallerinde
ah şifam.
aç sesini sesime bir çığlık büyütelim
rengarenk bir uçurumun gövdesinde
olduğumuz kadar susalım bazen
varlığımız kadar muhabbet dolsun
söz kadehimize.
EbRuAsya//
Ebru AsyaKayıt Tarihi : 9.12.2021 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
