Mavi Kokulum Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Maviydi kokun
Ta uzaklardan seçilen
Deniz  ve gece
Eşlik ediyordu sana
Bir adım yavaş senden
Tacının pırlantaları lacivert led den
Kıskansın selvi ağaçları boyunu
Kıskansın papatyalar ışığını
Tenin Pharos mermerinden
Lacivertti bakışların
Koyuydu gece mavisinden
Ve sen
Uzağa kenetlenmiştin çevrenden
Belki de habersizdin düşlerimden
Saklama beni kendinden
Ayak seslerini duyuyorum
Gezdiğin yerlerden
Maviydi kokun beni kendine çeken
Yaz sıcağında imbat oldun sen
Alışkanlığım oldun
görmediğimde özlenen
Masalım oldun uykumu getiren
Nem bırak yüzümde ıslaklığı hissedilen
Keman sesinde avut beni
Hiç bir şey düşünmeden
Yarıni özlet
Dünü unutmayacağım zaten
Yasanmışlığımın tortusunu al üstümden
Yaklaşırken bana
Kokunu önce hissedeyim bedeninden.